Wegens het aanhoudend mooie weer (het is nu zo'n 20 graden en zonnig) en het relatief warme zeewater bedachten we dat het voor de verandering eens leuk zou zijn om te gaan surfen. Stavanger is in Noorwegen DE plek om te surfen.
Kortom, een online cursus geboekt waarin beloofd wordt dat we 2 uur les krijgen gevolgd door een vrijwillige hoeveelheid aanklooien voor de rest van de dag. Zo'n cursus gaat dan redelijk op z'n Noors, waarbij je op een afgesproken plek moet zijn op een bepaalde tijd. Niks geks aan natuurlijk. Totdat je op de afgesproken plek aankomt en ontvangen wordt door iemand van de organisatie die vriendelijk vraagt of het goed is om nog een extra 20 minuten te wachten, omdat de meeste mensen nou eenmaal wat later komen. Prima, niks mis mee, het is tenslotte lekker weer.
Vervolgens wordt naar een kwartier besloten dat we wel lang genoeg gewacht hebben, er is immers inmiddels 1 extra auto gearriveerd. Na een kort telefoontje blijkt dat we van strand gaan veranderen. De nieuwe locatie heet: Bore strand. We worden gevraagd achter de cursusleider aan te rijden, zodat we niet verdwalen. Ongeveer halverwege blijkt dat de cursusleider z'n drinkfles heeft laten liggen op de ontmoetingsplek en of we niet gewoon zelf naar het strand kunnen rijden. Prima, bordjes genoeg, moeten we kunnen vinden.
Bij de plek aangekomen staat er een grote vrachtwagen vol met wetsuits en surfplanken. Gek genoeg, staan er ook zo'n 25 mensen in de rij... Waaronder de rest van de cursisten die blijkbaar wel wisten dat ze direct naar Bore strand moesten komen, maar waar wij tevergeefs op hebben staan wachten op de afgesproken plek. Een ander Noors fenomeen is dat je vrolijk met je creditcard kunt betalen in een geparkeerde vrachtwagen, op een plek waar een mobiele telefoon geen bereik heeft en voor de rest niks te bekennen is. Briljant!
Na een paar minuten van elkaar aankijken besluiten we ook maar in de rij te gaan staan waar de wetsuits worden uitgedeeld. We hebben mazzel, de muts en handschoenen zijn vandaag niet nodig! De surfles gaat vervolgens ook redelijk op z'n Noors, waarbij het verwachtingspatroon van surfen niet veel onder doet voor het skieen. Doe mij maar na, dan komt het wel goed... het body-boarden op een surfplank blijkt redelijk eenvoudig en we hebben er al snel lol in. De golven zijn nog geen meter hoog en als wandelaar op het strand had ik geen seconde aan surfen gedacht. Zo'n klein golfje blijkt toch behoorlijk wat verwarring te kunnen veroorzaken zodra je je hoofd te diep in het water steekt.
We boeken progressie volgens de instructeur, iedereen kan nog lachen en is klaar voor de 'op-sta' fase. Ook dit wordt in groot detail uitgelegd: "je ligt op je bord, je duwt je armen uit en je springt met twee benen op de plank". Onder het motto, "doe mij maar na, dan komt het goed" gaan we te water.
De rest van de dag staat in het teken van zwemmen met een plank, met de golven mee (leuk!) of tegen de golven in. De belangrijkste les die we leren is dat je niet de 1e goede golf moet nemen, maar de volgende. Al met al, een hele leuke dag gehad met 2 twijfelachtige pogingen tot surfen. Een goede score heb we ons laten vertellen! Dat moeten we dan maar geloven.
 |
| De eerste stapjes |
 |
| Het zwemmen gaat me goed af |
 |
| En dan weer helemaal terug... |
 |
| Synchroon surfen |
 |
| Dat zwemmen zit er goed in |
 |
| Het surfen duurt kort, hoe komt dat toch? |
 |
| De golven gaan maar door....moeten we echt stoppen? |
1 comment:
Een goed idee en een leuk avontuur zo'n surfcursus!! Wel met Noorse trekjes, maar daar zijn jullie inmiddels wel aan gewend. Suzanne heeft zich toch niet beperkt tot het nemen van de foto's? Ook lekker aangeklooid in het water neem ik aan?
En ja, neem de kans waar met dit (laatste?) mooie zomerweer. Wij doen het ook, een weekje weg, maar dan wel om gewoon te gaan fietsen!!
Good luck,
Lottie en Rob
Post a Comment